Serinus estherae 

IBC-Link    Zang   IUCN-Redlist   Birdlife-Link

Maleise cini

Chrysocorythus estherae (Serinus estherae)

Geografische verspreiding en biotoop

Chrysocorythus estherae is voor het eerst beschreven in 1902. In vergelijking met de meeste vogelbeschrijvingen is dat vrij laat. Pas vele jaren later waren er opnieuw waarnemingen en beschrijvingen. Deze vogel – een eiland vogel - wordt in het oorspronkelijke leefgebied relatief zelden waargenomen.  Komt – in ondersoorten – voor in de bergstreken van Java, Sumatra, Filipijnen en Sulawesi. Er waren al lang meningsverschillen of deze vogel wel behoorde tot het genus Serinus. Na de herziening van Clements Checlist in 2019 is deze soort verplaatst naar het genus Chrysocorythus. De vogels hebben een voor hun geringe grootte opvallend forse snavel.

Grootte: 11 cm

Geslachtsonderscheid en ondersoorten

De man is van de pop te onderscheiden doordat de man een bruine en afgetekende koptekening heeft. De pop heeft meer grijs op de buik. Behalve de nominaatvorm worden de ondersoorten C.e. mindanensis, C.e. chaseni, C.e. vanderbilti en C.e. renatae beschreven. Bij een van de ondersoorten heeft de man een licht oranje voorhoofd.

Bijzonderheden

Chrysocorythus estherae is, voor zover bekend, nooit ingevoerd. Er zijn geen publicaties bekend over het houden van deze vogels in de avicultuur.

(15-10-2019)

 
 

Serinus-Society maakt gebruik van cookies om deze website beter te laten werken en om het websitebezoek te analyseren.